Kim byli podróżnicy dwudziestolecia międzywojennego?
Któż z nas nie marzył o egzotycznych, pełnych przygód podróżach po najdalszych zakątkach ziemi. Warto poznać realizację podróżniczych marzeń wielkich polskich podróżników z okresu międzywojennego.
„Burze piasku, wiatru i śniegu, noce w namiotach, zawieszone wśród gwiazd i przepaści, widoki od lodowców do oceanu, przejścia nieznanych dolin ku nieznanym szczytom – rosły jak chwile, aż stały się wielkim przeżyciem, wielkim losem życia”. Słowa zdobywcy Andów Jana Alfreda Szczepańskiego można by śmiało odnieść do podróży i przygód bohaterów książki Od Syberii po koralowe wyspy Oceanii. Są nimi polscy podróżnicy, którzy w pierwszej połowie XX wieku wyruszali ku najbardziej odległym zakątkom świata – na daleką Północ i na wody Oceanu Lodowatego, do rozpalonych słońcem Indii i do przepojonego duchem buddyzmu Tybetu, do Mongolii potomków Czyngis-chana i na Czarny Ląd Buszmenów, Hotentotów i białych kolonizatorów, do Nowego Świata i na tropikalne wyspy zachodniego Pacyfiku. Docierali wszędzie – wspinali się na najwyższe szczyty Andów, Pamiru i Ruwenzori, zapuszczali w najdziksze rewiry Amazonii, Quebecu i Parany, przemierzali złote piaski Sahary i badali tajemnice dawnych cywilizacji doliny Jeniseju.
Każdy ze szkiców książki Od Syberii po koralowe wyspy Oceanii pozwala zanurzyć się w świat widziany ich oczyma, pociągający swym niepowtarzalnym kolorytem, egzotyzmem, niekiedy dziki i budzący grozę, innym znów razem owiany jakąś tajemniczą, mistyczną aurą. Bohaterowie tej opowieści to osobowości niezwykłe – uczeni, artyści, pisarze, publicyści, słowem – intelektualiści obdarzeni świetnym piórem i niepospolitym zmysłem obserwacji, którzy osobiście przemawiają swym głosem w wielu miejscach niniejszej publikacji.
Kim byli polscy podróżnicy dwudziestolecia międzywojennego?
Byli wśród nich żądni wiedzy geografowie, geologowie i etnografowie, obdarzeni bogatą wyobraźnią pisarze i artyści, nieustraszeni alpiniści, polarnicy i żeglarze. Gnała ich ciekawość świata, pociągały i fascynowały zamorskie krainy, tchnące egzotyką ziemie obce i odległe, pierwotna, nieodkryta natura tego świata i ludy trwające z nią w stałej symbiozie.
Wśród śmiałków zapuszczających się na krańce świata znaleźli się: Arkady Fiedler, Wacław Korabiewicz, Kazimierz Nowak, Ferdynand Antoni Ossendowski, Michalina Isaakowa, Alfred Jahn i wielu innych, którzy o swoich przeżyciach i doświadczeniach opowiadają w pasjonujących reportażach, relacjach wspomnieniowych i powieściach podróżniczo-przygodowych.
Książka nie tylko przybliża sylwetki najsłynniejszych polskich wojażerów, ale pozwala zapoznać się z najciekawszymi fragmentami ich wspomnień, reportaży i powieści.
Niektórzy z nich rozpoczęli swoje peregrynacje jeszcze przed wybuchem I wojny światowej, na przykład Maria Czaplicka i Bronisław Malinowski, ale wszyscy doczekali niepodległości, a dzięki swoim podróżniczym wyczynom stali się dumą II Rzeczypospolitej.
W gronie tym znalazły się kobiety-wojażerki: Maria Czaplicka, Jadwiga Toeplitz-Mrozowska, Michalina Isaakowa.
Podróże opisane w książce obejmują niemal cały świat. Daleka północ to dzieje przygód Marii Czaplickiej, Mariusza Zaruskiego. Tereny Azji to opisy podróży Jadwigi Toeplitz-Mrozowskiej, Wacława Korabiewicza, Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego. Afryka to wyprawy Kazimierza Nowaka. Obie Ameryki to miejsca przygód Michaliny Isaakowej, Wiktora Ostrowskiego, Konstantego Narkiewicza-Jodko, Jana Alfreda Szczepańskiego i Arkadego Fiedlera. Dziewicze tereny Australii i Oceanii to miejsca odkryć jednego z największych antropologów Bronisława Malinowskiego.
Fragmenty książki Od Syberii po koralowe wyspy Oceanii. Polscy podróżnicy dwudziestolecia międzywojennego.