Modlitwa św. Mechtyldy von Hackeborn do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Św. Mechtylda von Hackeborn należy do grona wielkich mistyczek Kościoła okresu średniowiecza. Na kilka wieków przed św. Małgorzatą Alacoque głosiła prawdę o niezgłębionym oceanie łask płynących z Najświętszego Serca Jezusa, którego bicie dane jej było słyszeć. W jednej z wizji Zbawiciel nauczył mistyczkę, w jaki najbardziej miły Bogu sposób człowiek może pozdrawiać i czcić Jego boskie serce. Z usłyszanych od Niego słów św. Mechtylda ułożyła modlitwę:

„Chwalę, błogosławię, wysławiam i czczę cię, najsłodsze i najłaskawsze serce Jezusa Chrystusa, mojego najwierniejszego Umiłowanego. Dziękuję za wierną straż, którą otoczyłeś mnie tej nocy, i za chwałę i dziękczynienie, które ja winna jestem Bogu Ojcu, a Ty za mnie je zanosiłeś. A teraz, o jedyny mój Umiłowany, ofiaruję Ci moje serce jak rozkwitłą różę, aby jej piękno cały dzień radowało Twoje oczy, a jego zapał zachwycał Twoje boskie serce. Ofiaruję Ci także moje serce, abyś używał go jako kielicha, z którego napijesz się słodyczy, wraz z tym wszystkim, co w tym dniu raczysz we mnie uczynić. Poza tym ofiaruję Ci serce moje jak pełen smaku owoc, a Ty, przychodząc na swoją królewską ucztę, weź je i spożyj, aby znalazło w Tobie szczęście. Proszę, aby każda moja myśl, mowa, moje działanie i moja wola dokonywały się dzisiaj według upodobania Twojej woli. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Ojcze Święty, w jedności z umiłowanym Twoim Synem powierzam Ci mojego ducha”.

Jest to jedna z licznych modlitw ułożonych przez św. Mechtyldę von Hackeborn, która wyraża tęsknotę Chrystusa za czystym i oddanym Bogu sercem człowieka.