Ojcze Nasz
Odmów dzisiaj z nami „Ojcze nasz”
Powstały niezliczone rozważania wezwań modlitwy „Ojcze nasz”. Pokazuje to, jak wielkie bogactwo kryje się w tych siedmiu prośbach, które Pan Jezus zalecał nam kierować do Boga. Ksiądz Dolindo Ruotolo w swoich refleksjach o Modlitwie Pańskiej napisał: „Ojcze nasz, jeśli możemy tak mówić, jest jak busola, która wskazuje właściwy azymut naszych modlitw”.
„Ojcze nasz” może być nie tylko busolą naszych modlitw, ale i naszych działań. Na wszystkich ojcach ciąży potężna odpowiedzialność – bardzo często obraz Boga w dzieciństwie kształtuje się na podobieństwo relacji z ziemskim ojcem. Przenosimy na Boga wszelkie dobre doświadczenia, ale również te złe. Modlitwa „Ojcze nasz” może być więc wskazówką kształtowania własnego ojcostwa.
Modlitwa „Ojcze nasz” przypomina nam m.in., że Bóg troszczy się o nasze potrzeby. To jest doskonała wskazówka dla ojców - powinni być obecni w życiu swoich dzieci, słuchać ich i troszczyć się o ich potrzeby emocjonalne, fizyczne i duchowe. Ojcowie powinni być dostępni, by wspierać i chronić swoje dzieci, tak jak Bóg Ojciec troszczy się o nas.
Jednym z ważniejszych aspektów modlitwy „Ojcze nasz” jest wyrażenie prośby o przebaczenie naszych win. To wzór miłości bezwarunkowej. Ojcowie powinni ukazywać swoim dzieciom, że są kochane niezależnie od swoich błędów i niedoskonałości.
Takich wskazówek do refleksji nad ojcostwem jest w Modlitwie Pańskiej o wiele więcej. Zapraszamy więc: „Odmów dzisiaj z nami Ojcze nasz” i zatrzymaj się przy poszczególnych wezwaniach:
„Święć się imię Twoje”
W jaki sposób oddaję cześć imieniu Bożemu? Czy wprowadzam swoje dzieci w tajemnicę wiary, ucząc ich o Bogu, Jego miłości i świętości? Czy staram się być przykładem życia w zgodzie z Bożymi przykazaniami? Czy próbuję pokazać swoim dzieciom, jak dbać o świętość swojego życia przez uczciwe działanie, rzetelną pracę i zawierzenie Bogu trudności?
„Przyjdź Królestwo Twoje”
W jaki sposób buduję Królestwo Boże w swojej rodzinie? Czy jestem dla nich inspiracją do czynienia dobra, pomocy innym, dzielenia się wiarą? Czy wspieram swoje dzieci w ich duchowym wzroście i rozwijaniu relacji z Bogiem?
„Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi”
W jaki sposób dążę do pełnienia woli Bożej w swoim życiu? Czy rozmawiam z dziećmi o dokonywaniu trudnych wyborów pomiędzy tym, co wydaje się korzystne, a tym, co jest zgodne z Ewangelią? Czy mogę im służyć za przykład w takich sytuacjach?
„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”
Czy troszczę się o materialne i duchowe potrzeby swoich dzieci? Czy dbam o rozwój intelektualny i duchowy swoich dzieci, zachęcając je do zdobywania wiedzy, kształtowania umiejętności i rozwijania relacji z Bogiem poprzez modlitwę i sakramenty?
„I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”
W jaki sposób uczę swoje dzieci wartości wybaczenia i pojednania? Czy pokazuję im, że wybaczanie jest oznaką wielkiej siły i miłości? Jak uczę je rozwiązywania konfliktów i szukania porozumienia?